فرق اتیسم و کم شنوایی در کودکان

اتیسم یک ناتوانی رشدی پیچیده است که آغاز علائم آن در سه سال اول زندگی خواهد بود.

برای اینکه در کودکی اتیسم تشخیص داده شود، نقایصی باید در سه حوزه اصلی رخ دهد:

تعاملات اجتماعی، ارتباط و رفتار. اغلب کودکان دچار اتیسم (خصوصا درسنین پایین) برخی اوقات به صدا پاسخ نمی دهند صداهایی مثل کلام انسان. به دلیل عدم پاسخ به این صدا، این کودکان اغلب علیرغم طبیعی بودن شنوایی شان به اشتباه در زمره افراد دچار افت شنوایی قلمداد می شوند. این کودکان گاه خدمات غیر ضروری مداخله ای برای افت شنوایی دریافت می کنند، در صورتی که به واقع به مداخله شدید رفتاری جهت اتیسم نیاز دارند. برخی اوقات نیز کودکان دچار افت شنوایی به غلط به عنوان کودکان دچار اتیسم قلمداد می شوند. برخی از کودکان نیز همزمان هم دچار اتیسم هستند و هم دچار افت شنوایی. به همین خاطر بررسی شنوایی تمامی کودکان دچار یا مشکوک به اتیسم بسیار ضروری است. از سوی دیگر اگر در کودک دچار افت شنوایی، احتمال اتیسم هم وجود داشته باشد این کودک باید از نظر این مشکل نیز ارزیابی گردد.