درمان بیش شنوایی

هر فرد مبتلا به بیش شنوایی یا هایپراکوزیس ، باید ابتدا تحت معاینه گوش و حلق و بینی قرار بگیرد و آزمون های کامل سنجش شنوایی را انجام دهد.

بیماران باید درباره وضعیت شنوایی و هایپراکوزیس خود تحت آموزش قرار گیرند و مستقیما مشاوره دریافت کنند. سپس برنامه هایی مانند صدا درمانی برای حساسیت زدایی شنوایی آنها اجرا می شود.

بیماران باید تشویق شوند تا در محیط هایی که ضرورت ندارد، از کاربرد گوشی های محافظ شنوایی اجتناب کنند. مولدهای صدای درون گوشی ابزار مناسبی برای رساندن سطوح پایین صدا به بیماران پرشنوا یا دچار بیش شنوایی هستند.

این افراد باید تشویق شوند تا فعالیت های اجتماعی خود را بیشتر کنند و اگر قادر هستند، ضمن بازگشت به کار خود، هرچه زودتر به پیکر جامعه بپیوندند. رویکردی که به بسیاری از بیماران دچار هایپراکوزیس کمک کرده است، بخشی از درمان بازآموزی وزوز (TRT) است که توسط شنوایی شناس آموزش دیده اجرا می شود. پروتکل های درمان با TRT را می توان به سبک قابل استفاده برای بیماران پرشنوا و شرایط ویژه هر بیمار در آورد. درمان TRT فرایندی است مرکب از آموزش بیمار، مشاوره مستقیم، اطمینان بخشی و صدا درمانی.

اجرای این برنامه ها، کیفیت زندگی بیماران مبتلا به وزوز و هایپراکوزیس را ارتقا می دهد. از آنجا که علائم این قبیل از بیماران، اغلب پیچیده است و در طول چندین سال ایجاد می شود، سرعت گرفتن روند بهبودی و درمان بیش شنوایی نیاز به وقت گذاشتن دارد. TRT ضرورتا باعث درمان وزوز یا هایپراکوزیس نمی شود اما با بکار بستن اصول آن در برنامه های درمان مخصوصی به هر بیمار، می توان در برطرف کردن علائم به آنها کمک کرد.